Rodzina Gręda / Grenda / Grad z Cierna (świętokrzyskie)

 Matka naszej prababci Otyli Rzepy nazywała się Marianna Gręda (Grenda) i zgodnie z aktem ślubu z 1886 roku urodziła się około 1862 roku w Stopnicy, woj. świętokrzyskie (miała 24 lata kiedy wychodziła za Jana Rzepę). Marianna była córką Elżbiety Gręda (Grenda) i nieznanego ojca. 

Przez długi czas nasze drzewo genealogiczne kończyło się w tym miejscu, ponieważ nie mogliśmy odnaleźć więcej informacji o Elżbiecie (ani też aktu urodzenia Marianny). Na podstawie poszlak uznaliśmy, że nasza Elżbieta to prawdopodobnie ta sama osoba, co Elżbieta Kosior z domu Gręda, która zmarła w 1902 roku w Stopnicy (akt 67). Elżbieta była wdową po Łukaszu Kosior (zmarł w 1880, akt 162). Zgon Elżbiety zgłaszał Jan Rzepa (teoretycznie jej zięć). Rodzice Elżbiety to Kacper Grad i Wiktoria Wielońska z miejscowości Cierno.

Poniżej opiszemy rodzinę Kacpra i Wiktorii. Cofnijmy się do początku XIX wieku.

Szesnastego listopada 1801 roku w Ciernie, dwudziestoletni Wawrzyniec Grad (prawdopodobnie syn Piotra i Katarzyny z Cierna, rocznik 1778), poślubia szesnastoletnią Barbarę Niemstak (być może urodzona w 1781 w Ciernie córka Wojciecha i Łucji  - miałaby wtedy 20 lat). Wkrótce rodzą im się dzieci:

- Magdalena (1804), wyszła za Jędrzeja Putowskiego; dzieci: Michał i Justyna

- Marianna (1807)

- Kacper (1809-1862), został ochrzczony 2 stycznia 1809 roku w Ciernie. W 1827 roku poślubia Wiktorię Wielońską (córkę Wojciecha i Magdaleny z domu Czekaj). Niżej opiszemy ich potomków.

- Bernard (1811-1871), ożenił się z Katarzyną Grząb, dzieci: Marcin, Józef, Łucja, Marianna, Ignacy, Jakub, Marianna, Zofia

- Marianna (1814-1836), poślubiła Piotra Równickiego

- Agnieszka (1817)

- Mateusz (1818-1828)

W 1822 Wawrzyniec Grad umiera. Z ksiąg nie wynika, żeby Barbara wyszła ponownie za mąż. W 1844 w Ciernie odnotowano zgon sześćdziesięcioletniej wdowy Barbary Grad.

Kacper Grad i Wiktoria Wielońska (Wielińska, Wieluńska) mieli dzieci:

- Ludwik (1830, zm. w wieku 2 tyg)

- Julianna (1832), w 1853 wychodzi za Wojciecha Gawrona, dzieci: Kazimierz i dwie Marianny

- Anna (1834)

- Katarzyna (1836), w 1857 wychodzi za Kazimierza Bryłę

- Franciszek (1839), w 1864 poślubia Juliannę Łuszczek

- Zofia Marianna (1842)

- Franciszka (zm. 1894), po mężu Ostrowska

- Elżbieta (zm. 1902), żona Łukasza Kosior i prawdopodobnie matka naszej Marianny Grędy

- Jędrzej, w 1862 poślubia Juliannę Kraskę / Krążek, mieli dzieci:

--- Katarzyna, wyszła za Jana Kalitę i miała 2 dzieci: Józefę (1902) i Piotra (1903, poślubił Stanisławę Orkisz).

--- Aniela (zm. 1935 jako panna)

--- Antoni (zm. 1892)

--- Grzegorz, poślubił Wiktorię Kot (dzieci: Stefan, Ludwik, Ludwika)

--- Józef, poślubił Wiktorię Paluch (dzieci: Jan, Wawrzyniec, Marianna, Józefa, Stanisław, Zofia, Marcin, Stefan, Stanisław, Genowefa, Genowefa, Edward)

--- Szczepan, poślubił Katarzynę Jaguszewską (dzieci: Marianna, Marcin, Józefa, Helena, Paweł, Agnieszka, Władysław)

--- Tomasz, poślubił Teklę Dulińską (dzieci: Andrzej, Wincenty, Marianna, Zofia, Stanisław, Stanisława)

 

Rodzina Boratyński / Buratyński z Białegostoku

 Nasza prababcia Apolonia Stawecka była córką Apolonii (lub Pauliny) z domu Boratyńskiej (Buratyńskiej) i Bolesława Staweckiego. Opiszemy teraz rodzinę Boratyńskich z Białegostoku.

Nasz najdawniejszy znany przodek o nazwisku Boratyński to Jan Boratyński, mąż Agnieszki Borowskiej. Para ta jest wymieniona jako rodzice pana młodego w akcie ślubu z 1831 roku - ślub brali wtedy Józef Boratyński, "urodzony" lat 24 z Białegostoku, z Petronelą Mackiewicz, "pracowitą" panną lat 19 ze Dworu Markowszczyzny (par. Niewodnica). Ślub miał miejsce w Białymstoku, a dokładna data to 27 października 1831. Jednym ze świadków był Wojciech Boratyński, możliwe że brat pana młodego.

Około roku 1838 z tego małżeństwa urodził się nasz przodek Jan Boratyński. Jego ojciec Józef zmarł w jakiś czas potem - w 1842 roku w parafii Niewodnica Kościelna ślub biorą Michał Karczewski i wdowa Petronela Buratyńska, córka Jakuba i Anny z Karolczuków Mackiewicz. Ze związku tego rodzi się co najmniej 3 dzieci: Mikołaj Karczewski (1842), Anna Karczewska (1845) i Paulina Karczewska (1848). Michał Karczewski też zmarł zanim dzieci dorosły - Petronela Karczewska, córka Jakuba i Anny wychodzi w 1849 roku za Piotra Siemonkę, a w 1851 rodzi im się syn Tomasz. Nie wiemy, czy nasz przodek Jan mieszkał cały czas z matką i ojczymami, czy może z innymi krewnymi.

W 1859 roku ślub biorą dwudziestosiedmioletni Jan Boratyński (Buratyński) i Marcjanna Andzielewicz, oboje z Białegostoku (akt ślubu nr 78). Matka pana młodego wpisana jest pod nazwiskiem Karczewska. Dopóki na Genetece nie pojawił się indeks ślubu wdowy Buratyńskiej z Karcewskim w Niewodnicy Kościelnej, nie mogliśmy połączyć Petroneli Karczewskiej i Petroneli Mackiewicz w jedno.

Jan Boratyński i Marcjanna Andzielewicz mieli co najmniej 6 dzieci:

- Wiktor (zmarł 1860)

- Franciszek (ur. 1861)

- Józef (ur. ok. 1862), ożenił się z Franciszką Mojsa vel Prus i miał z nią co najmniej 8 dzieci (Apolonia - żona Kazimierza Kisielew, Stanisława - żona Aleksandra Olszewskiego, Leokadia, Jadwiga, Wiktoria, Zygmunt, Wacław, Józef - mąż Justyny Dudzik)

- Apolonia vel Paulina (ur. ok. 1864) - nasza praprababcia, wyszła za Bolesława Staweckiego i miała z nim co najmniej 6 dzieci (Filip Józef vel Feliks - mąż Stefanii Turowskiej, Apolonia - żona Antoniego Dziemidowicz, Franciszek - mąż Jadwigi Gilewskiej, Helena, Piotr - mąż Władysławy Sawickiej, Maria)

- Marianna (ur. ok. 1867, zm. prawdopodobnie 1949), wyszła za Józefa Borowskiego i miała z nim co najmniej 4 dzieci (Bronisława, Piotr - mąż Stanisławy Kill, Helena - żona Franciszka Gudajtys, Antoni - mąż Stefani Kumpfa)

- Piotr (ur. ok. 1874), mąż Antoniny Danilczuk

Tyle w naszym drzewie na podstawie metryk.

W spisach mieszkańców Białegostoku opracowanych przez Wiesława Wróbel i Wiaczesława Szwed, pojawiają się takie osoby o nazwisku Boratyński / Buratyński:

(spisy 1799-1853)

- Tomasz Boratyński "aręduje" część domu nr 182 od Macieja Gajewskiego (rok 1825)

- w roku 1843, przy ulicy Warszawskiej jest "dom Boratyńskiego" zamieszkiwany przez Teofilę Boratyńską (lat 26) z synem Bolesławem (lat 2), siostrą Marianną (lat 23) i innymi osobami 

- również w 1843, przy ulicy Zielonej jest inny "dom Boratyńskiego" zamieszkiwany przez Tomasza Boratyńskiego (lat 51), jego żonę Katarzynę (lat 41), synów Antoniego (14) i Kazimierza (11), córki Karolinę (23), Mariannę (21), Pelagię (19) i Annę (16), a także inne osoby.

- w Instytucie Panien Szlacheckich mieszkał Michał Boratyński lat 22 (rok 1843)

- w spisie z 1852/53, wdowa Boratyńska (Katarzyna po Tomaszu) płaci opłatę kwaterunkową 0,96 rubla za 32-arszynowe mieszkanie przy ulicy Zielonej

(spisy 1845-1891)

- rok 1845, spis parafian wymienia przy ulicy Warszawskiej Teofilę Boratyńską (lat 29) z synem Bolesławem (lat 5), przy ulicy Zielonej Tomasza Boratyńskiego (lat 54) z żoną Katarzyną i dziećmi (Antoni, Kazimierz, Karolina, Marianna, Pelagia, Anna), a przy ulicy Nowa Lipa - Michała Boratyńskiego (lat 25)

- rok 1853: przy ulicy Zielonej jest "dom Boratyńskiej", w którym mieszkają (nadal): wdowa Katarzyna Boratyńska (lat 66), jej dzieci: Antoni (25), Kazimierz (23), Karolina (30), Marianna, Anna z mężem Grzegorzem Szostawieckim i dziećmi (Wacław i Wincenty), a także dopisana w 1856 roku Franciszka Buratyńska (lat 19)

- rok 1853: przy ulicy Niemieckiej w domu Betchera mieszka służąca Apolonia Boratyńska (lat 27) 

- rok 1853: przy ulicy Nowe Bojary w domu Zabłockiego mieszka Marianna Boratyńska (lat 27)

- rok 1863: przy ulicy Zielonej mieszkają: Antoni Buratyński (lat 32) z żoną Elżbietą [Malinowską], siostrą Marianną (lat 30), jak również z bratem Kazimierzem (lat 31), żoną Kazimierza Kamilą [Janiszewską], a także znaną nam już rodziną Szostawieckich (Grzegorz, Anna i dzieci: Wacław i Wincenty) i innymi osobami

- rok 1863: w domu nr 2 przy ulicy Suraskiej mieszka (Iwan) Jan Buratyński (lat 28) z żoną Marcjanną (lat 21) - to najpewniej nasi pra...dziadkowie. Pod tym samym numerem mieszka 10 innych osób w wieku od 10 do 56 lat, miedzy innymi rodzina Lesiewicz (właściciele - nie wiadomo, czy mieli jakieś koligacje z Buratyńskimi czy po prostu wynajęli młodym małżonkom miejsce).

- rok 1869: przy ulicy Zielonej w domu A. Buratyńskiego mieszkają: Antoni Buratyńskiz żoną Elżbietą [Malinowską] i dziećmi (Mikołajem, Karolem i Aleksandrą), oraz jego szwagier Grzegorz Szostawicki z żoną Anną i dziećmi (Wacław, Wincenty, Ildefons i Joanna)

- rok 1869: przy ulicy Kupieckiej w domu Buratyńskiego mieszkają: Kazimierz Buratyński z żoną Kamilą [Janiszewską] i dziećmi (Paweł, Weronika)

- rok 1869: przy ulicy Kupieckiej w domu Żyda Szmula mieszka Franciszek Buratyński (lat 32) z żoną Pauliną i córką Bronisławą, a także wdowa Magdalena Stamińska (prawdopodobnie matka Pauliny) oraz Karolina Szpiet (nie wiadomo, kim była dla Buratyńskich)

- rok 1869: przy ulicy Słonimskiej w domu Andzielewiczowej mieszka (nasz przodek) Jan Buratyński (lat 31) z żoną Marcjanną (26) i dziećmi (Józef i Paulina) - dzielą oni dom z teściową Buratyńskiego oraz jego szwagrami

- rok 1869: przy ulicy Aleksandrowskiej w domu Bierfriendowej mieszka służąca Marianna Buratyńska (lat 37)

- rok 1883: przy ulicy Kupieckiej (dawnej Gumiennej) w domu nr 76 mieszka Kazimierz (lat 51, syn Tomasza) Buratyński z synem Pawłem (lat 21) i jego żoną Józefą z Rutkowskich oraz ich dziećmi (Stanisław, Weronika, Marianna)

- rok 1883: przy ulicy Kupieckiej (dawnej Gumiennej) w domu Żyda Szmula mieszka Franciszek Buratyński (lat 47) z żoną Pauliną i synami Józefem i Bolesławem. Dom zamieszkuje też wdowa Magdalena Staszyńska, prawdopodobnie matka Pauliny (w spisie z 1869 wpisana jako Stamińska).

- rok 1883: przy ulicy Słonimskiej w domu Eliaszewicza mieszka (wraz z Eliaszewiczami i Iłendami), Antoni Buratyński (lat 51 - ur. ok 1832, prawdopodobnie jest to wdowiec po Elżbiecie Malinowskiej, który kiedyś mieszkał przy ulicy Zielonej) z żoną Józefą z Iłendów i dziećmi (Mikołaj, Bolesław, Aleksandra, Apolonia, Marianna)

- rok 1883: przy ulicy Słonimskiej w domu Andzielewicza mieszka (nasz przodek) Jan Buratyński po Józefie (lat 46) z żoną Marcjanną (41) i potomkami (Józef z żoną Franciszką i synem Piotrem) - dzielą oni dom ze szwagrami Buratyńskiego

- rok 1883: przy ulicy Pruckiej (Nowe) w domu Kulikowskiej mieszka Marianna Buratyńska (lat 50) po Tomaszu

- rok 1890/91: przy ulicy Słonimskiej w domu Kapłana mieszka Antoni Buratyński z żoną Józefą (zmarła) i dziećmi (Bolesław, Aleksandra, Apolonia, Marianna) oraz inne osoby

- rok 1890/91: przy ulicy Zagrodzkiej w domu Stanisława Pyłkowskiego mieszka Jan Boratyński (lat 70) po Józefie, jego żona Marcjanna, syn Józef (z żoną Franciszką Prus), syn Piotr, córka Marianna, a także inne osoby

 

W indeksach z Białegostoku z Geneteki znajdujemy takie osoby: 

- para Tomasz Buratyński / Boratyński i Katarzyna Gruszewicz, Tomasz zmarł na cholerę w 1848 (zostawił żonę i dzieci: Antoni, Kazimierz, Karolina, Marianna, Apolonia, Anna)

- para Aleksander Boratyński (nobiles) i Franciszka Rutkowska (śl. 1823 w Starosielcach, on 25 l.), Aleksander zmarł w 1846 (zostawił żonę i dzieci: Ignacy, Adam, Anna, Paulina)

- para Elżbieta Boratyńska (po Janie) i Kazimierz Rajewski (śl. 1826 w Klepaczach i Starosielcach, wśród świadków Wojciech i Wincenty Boratyńscy)

- para Wincenty Boratyński (syn Jana, wnuk Macieja) i Petronela Jedlińska (śl. 1826 w Starosielcach)

- zmarła wdowa Agnieszka Boratyńska (zm. 1826, wieś Starosielce), pozostawiła dzieci: Dominik, Tomasz, Aleksander, Wincenty, Wojciech, Józef, Elżbieta - prawdopodobnie jest to matka wyżej wymienionych Boratyńskich

Nie jest znane nazwisko panieńskie Agnieszki ani imię jej męża, ale kto wie, może to "nasza" Agnieszka z domu Borowska, żona Jana. Wtedy prawie wszyscy wyżej wymienieni Boratyńscy (z Geneteki i ze spisów) byliby jedną rodziną.

Dopasowania (matche) DNA - ES

Najwyższe matche naszej babci ES i co o nich wiemy.

inicjały - total - longest - #segments - chromosome id

FTDNA

1) J.L - 253cM - 101cM - 8 segmentów >6cM - CH2, 3, 6, 7

Osoba o jedno pokolenie poniżej ES. DNA Painter sugeruje, że najpewniej (62%) jest to relacja: 2C lub 1/2 1C1R, lub 1C2R, lub 1/2 pra-pra-siostrzeniec/bratanek. Od strony ojca ma korzenie anglosaskie, od matki - tzw. Niemcy z Rosji. Ten match ma drzewo niezbyt rozbudowane. Zakładając, że nie ma w jego drzewie błędów, dziadek tej osoby zmarł w Heide (miasto w Niemczech, w zachodniej części kraju związkowego Szlezwik-Holsztyn), a babka w Orenburgu (Rosja, w drzewie matcha błędnie podane jako Ukraina). Ojciec tej babci był z Halle (Saale) – położonego nad rzeką Soławą miasta w środkowych Niemczech, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt. Matka z kolei była skądś w Galicji. 

Z informacji, które podał nam ten match:

-  Ich pra-prababcia była nieobecna w czasie inwazji w Galicji Kiedy wróciła do wioski, wszyscy z jej 7 (czy 8) rodzeństwa oraz rodzice zniknęli, nie wiadomo czy zginęli czy uciekli.

- ciotka tego matcha wysłała im artykuł o Niemcach w Galicji: https://de.m.wikipedia.org/wiki/Galiziendeutsche#Herkunft_der_Siedler . Wspomina on o przeprowadzających się z Niemiec protestantach, także mennonitach, którzy z czasem wyemigrowali też do Ameryki. 

- ich pra-pradziadkowie byli zesłani na Syberię i tam 1917 roku urodziło się ich pierwsze dziecko (babcia matcha). Gdy wrócili z zesłania, szukali swoich krewnych, ale nikogo nie odnaleźli. 

- ich pra-prababcia miała nieślubne dziecko z młodym chłopakiem z kościelnego chóru. Dziecko zostało w Galicji, gdy rodzinę zesłano na Syberię, i także zaginęło z resztą krewnych. 

Match podejrzewa, że wspólny przodek może być od strony babci i nie podał żadnych informacji o dziadku. 

Naszym zdaniem możliwe jest kilka scenariuszy. Z jednej strony wśród przodków ES jest jeden nieznany ojciec, są też koloniści z Niemiec (nazwiska w rodzaju Gaisler, Kissmann). Zakładając opcję 1/2 1C1R, z naszej strony wspólny byłby 1 dziadek lub babcia, ze strony J.L. - 1 pradziadek lub 1 prababcia. Wtedy jako wspólnego przodka do wyboru mamy tak:

- Bronisława Krajewska (1875-1958)

- Jan Słowiński (1869-???)

- Marianna Kazek (1873-???)

- Józef Kabziński (1876-???)

a także:

- ojciec lub matka dziadka J.L. (urodził się w 1908), nie znamy ich danych

- ojciec (z Halle) lub matka (z Galicji) babci J.L. (jak wspomniano wyżej, urodziła się w 1917 gdzieś na Syberii)

Wiemy, że Bronisława i Jan jeździli do Niemiec do pracy. Czy możliwe, że np. dziadek J.L. był przyrodnim bratem ojca ES? Trudno zgadywać, bo nie wiemy nic o dziadku naszego matcha, oprócz nazwiska i daty urodzenia/zgonu. Match ten nie udostępnił swoich danych na innych stronach z DNA, więc mamy też ograniczoną pulę dopasowań do porównania.

 

2) J.A. - 42cM - 18cM - 3 segmenty >6cM - CH6, 8, 22

3) D.R.W. - 36cM - 27cM - 2 segmenty >6cM- CH9, 14

4) A.M.K. - 32cM - 15cM - 5 segmentów >6cM - CH6, 9, 12, X

5) O.K. - 32cM - 21cM - 1 segment >6cM - CH12

Tę osobę dopasowaliśmy do naszego drzewa. Relacja z próbką ES to - 2C3R (second cousin 3 times removed), tzn. 4xpradziadkowie O.K. oraz pradziadkowie E.S. to ta sama para - Szymon Kazek i Marianna Kaniewska.

6) J.J. - 33cM - 13cM - 2 segmenty >6cM - CH12, 16

Tę osobę także dopasowaliśmy do naszego drzewa. Jest to krewny matcha O.K. (ich prababcie były siostrami, prawnuczkami Szymona Kazka i Marianny Kaniewskiej). 

Po wpisaniu O.K. i J.J. do drzewka w FTDNA, otrzymaliśmy przypisanie 5 matchy do strony matki ES. Wszystkie należą do jednej rodziny z przodkami z małopolskich miejscowości Chabowka, powiat Nowy Targ oraz Toporzysko, powiat Sucha (para Żmuda i Ryś urodzona w okolicah 1880 r.). Jest to bardzo ciekawe, bo według naszej dotychczasowej wiedzy ES nie ma stamtąd przodków. Dzielimy z nimi odcinek na 12 chromosomie o długości 16cM.

MyHeritage

 1) J.K. - 80cM - 34cM - 3 segmenty - CH4, 12

Jest to dziadek O.K. czyli dla ES jest to 2C1R (dziecko drugiego kuzyna). Jak widać kawałki na chromosomie 4 nie zostały przekazane O.K. 

2) M.A. - 67cM - 33cM - 5 segmentów - CH1, 6, 13, 17, 21

Osoba z Niemiec, w drzewie tylko dane dziadków od strony matki.

3) S.D.W - 53cM - 39cM - 3 segmenty - CH2, 7, 19

Osoba z Holandii. Matka z Antyli Holenderskich. 

4) M.K. - 51cM - 21cM - 5 segmentów - CH1, 7, 13, 14, 19

Osoba z Polski. Brak drzewa. Na 7 chromosomie triangulacja z osobą z Holandii.

5) M.K. - 50cM - 18cM - 4 segmenty - CH8, 13, 14

Osoba z Polski. Podane nazwiska dziadków, jednak nie znajdują się oni w genetece jako pary (zbyt młodzi?). Jedno z nazwisk jest też w naszym drzewie, jedna jest ono zbyt popularne, by stwierdzić cokolwiek z pewnością. MyHeritage szacuje, że najprawdopodobniej (28%) jest to 4 kuzyn.

6) M.H. - 49cM - 36cM - 3 segmenty - CH2, 7, 15

Młoda osoba ze Słowacji (urodzona w 2001 roku). Drzewo z dziadkami i 6/8 pradziadków. Bardzo dużo matchy z triangulacją na 2 chromosomie, chociaż ten odcinek ma tylko 7cM.

7) J.K - 48cM - 42cM - 2 segmenty - CH2, 3.

Osoba z Danii. Jej siostra także jest matchem, choć dalszym (19cM na chromosomie 2). Też match dla M.A. z punktu 2, choć bez triangulacji (wspólne z tamtą osobą 13cM). Część przodków z Kwidzynia, woj. pomorskie. Inni (po mieczu, choć z polsko brzmiącym nazwiskiem) z Flensburg (miasto portowe w północnej części Niemiec, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w pobliżu granicy z Danią).

Gedmatch

Józef Kabziński (1876-???)

 Józef Kabziński to ojciec naszej prababci Heleny. Józef urodził się 16 listopada 1876 roku w miejscowości Próba, parafia Brzeźnio, woj. łódzkie. W tym czasie była to część zaboru rosyjskiego i dokumenty z tego okresu są pisane po rosyjsku. Józef był trzecim z kolei dzieckiem Marcelego i Józefy z domu Cymer. 

Przez pierwsze kilka lat swojego życia Józef mieszkał z rodzicami w Próbie. Między rokiem 1882 a 1885 rodzina przeniosła się do oddalonego o jakieś 5-6km Ostrowa. Co ciekawe, chociaż Ostrów zdaje się przynależeć do parafii Brzeźnio, urodzenia (i zgony) Kabzińskich zapisywano odtąd w dokumentach ze Zduńskiej Woli. Józef miał kilkoro rodzeństwa, ale do dorosłości przeżyły na pewno tylko jego trzy siostry: Aniela, Marianna i Anna. 

Na początku 1891 roku, gdy Józef miał 15 lat, zmarła jego matka Józefa. Było to przy narodzinach jego siostry Franciszki (która także zmarła jakieś dwa miesiące później). Jeszcze w kwietniu tego samego roku, ojciec Józefa Marceli ożenił się ponownie, z panną Teofilą Rubajczyk. Między 1892 a 1909 Teofila urodziła 10 dzieci, z czego o czwórce wiemy, że zmarli w dzieciństwie, o 2 córkach wiemy, że wyszły za mąż, a los reszty jest nam nieznany.

W 1897 roku, mając 21 lat, Józef ożenił się w Janiszewicach (par. Korczew) ze starszą od siebie o 3 lata Marianną Kazek. Małżonkowie zamieszkali w Janiszewicach. Już w 1898 roku urodził im się syn Bolesław. Potem były jeszcze kolejno dzieci: Roman (1899-1980), Klemens Leon (1900-1983), Józef (1901-???), Bronisława Marianna (1902-1915), Marta (1904-???), Natalia Joanna (1906-1906), Helena Natalia (1907-1993), Czesław Józef (1909-1909), Irena Teofila (1910-1910), Władysław Czesław (1911-1911), Józef Florian (1912-???)  i Józefa Marianna (1915-1985). Zgodnie z zapisami w aktach urodzeń dzieci, Józef Kabziński był tkaczem.

Według relacji wnuczki Józefa (zapisaną w 1994 roku), początkowo Kabzińscy mieszkali z teściami Józefa - Szymonem Kazkiem (zm. w 1918 r.) i jego żoną Marianną z Kaniewskich (zm. w 1910 r.), a także z rodzeństwem Marianny Kazek Kabzińskiej - Teofilą i Antonim. Po śmierci Szymona Antoni wydzielił Kabzińskim należną im ziemię po rodzicach. "Stała po drugiej stronie drogi w pobliżu surowanego obejścia wujka Kazka-juniora, który się nie ożenił, choć był zamożnym w porównaniu z innymi gospodarzami".  Inne zapiski wspominają o tym, że Józef miał sparaliżowaną jedna stronę ciała. "Anna Kabzińska, żona najmłodszego brata prababci Heleny, opowiadała, że jej teść, Józef Kabziński był eleganckim panem do 46 roku życia. Ziemi na Ochraniewie miał mało, więc chodził do pracy do Zduńskiej Woli, gdzie był czeladnikiem w zakładzie szewskim. Był więc chłopem-robotnikiem, jak to się mówiło po II wojnie światowej. W tym zakładzie szewskim były przeciągi i pra-pradziadka Józefa sparaliżowało tak, że jedną nogę i jedną rękę miał bezwładne. Nie mógł już być szewcem, ale musiał pracować w domu mimo kalectwa - kosił zboże, wykonywał inne prace polowe. Prababcia Marianna miała drewniane ręczne krosno (zajmowało pół izby) i wyrabiała  na nim tkaniny z przędzy, którą otrzymywała od nakładcy. Po tę przędzę trzeba było chodzić z Ochraniewa do Zduńskiej Woli [około 6-7km - dopisek autorów bloga] i przynosić ją na plecach, a potem odnosić gotowe tkaniny. Było to bardzo ciężkie. Pra-pradziadek Józef Kabziński choć sparaliżowany, musiał te ciężary nosić do połowy drogi, a potem już pra-prababcia Marianna niosła je sama. Kiedy wracała, czekał na nią pod drzewem i zabierał przędzę na swoje plecy."

Nie wiemy, kiedy Józef zmarł. Jego żona Marianna zmarła w czasie II wojny światowej. Wedle zapisków jego wnuczki, "Gdy pra-pradziadek Kabziński był wdowcem, zamieszkała z nim na Ochraniewie pra-prababcia Bronisława Słowińska. Była wtedy wdową po trzecim mężu Romanowskim".

Jan Rzepa (ok 1863 - 1928)

 Nasz pra-pradziadek Jan Rzepa urodził się około roku 1863 w miejscowości Żerniki (Żerniki Dolne), parafia Kargów, woj. świętokrzyskie. Osada ta leży pomiędzy dwoma rzekami, Sanicą i Wschodnią, a do kościoła w Kargowie obecnie można dojechać drogą nr 756. Według informacji ze strony UMG Stopnica, Żerniki Dolne w czasach Jana Rzepy należały prawdopodobnie do Henryka Różyckiego (ciekawe, czy to tylko przypadkowa zbieżność z nazwiskiem synowej Jana, Marianny Różyckiej?), i dawniej był tam też zespół dworski, gorzelnia, stajnia i tak dalej. Nie znamy dokładnej daty urodzenia Jana (rok szacujemy na podstawie metryki ślubu), ale są to czasy zaborów i powstania styczniowego - te okolice należały wówczas do Rosji. Dokumenty takie jak metryki urodzeń, ślubów i zgonów, są pisane po rosyjsku.

Według naszej wiedzy, Jan Rzepa był drugim synem swoich rodziców Wojciecha i Katarzyny z Patrzałków. Z metryk ślubów wiemy, że Jan miał ok. 3 lata starszego brata Antoniego, a także młodsze rodzeństwo: Wincentego, Marcjannę i Jakuba.

W wieku 22 lat, w 1886 roku, Jan ożenił się z panną Marianną Grędą (Grendą) ze Stopnicy. Była ona nieślubnym dzieckiem Elżbiety Grędy i nieznanego ojca. Prawdopodobnie mieszkała z matką (jej ojczym i mąż Elżbiety, Łukasz Kosior nie żył od 1880 roku). Nie wiemy, jak Jan poznał Mariannę, ale w akcie ślubu napisano, że mieszkał wtedy w Stopnicy. Z Żerników do Stopnicy jest około 7km, pieszo można dojść tam w około 1.5 godziny.

Co ciekawe starszy brat Jana, Antoni, też wyjechał z Żerników, choć trochę dalej - w 1888 roku żeni się w Warszawie ze Stefanią Skowrońską i w kolejnych latach ich dzieci rodzą się w mazowieckich miejscowościach takich jak Cegielnia i Tatary.

Wracając do Jana, pierwsze dziecko Jana i Marianny Rzepów, Helena, rodzi się w 1887 roku w Stopnicy, drugie - Antonina - w Białoborzu, a pozostałe - w Wolicy koło Stopnicy. Wolica leży nad rzeczką, jest tam też spory zbiornik wodny. Zdaje się, że tam też mieszkała potem nasza prababcia Otylia i babcia Maria. Być może Jan dzielił też dach ze swoją teściową Elżbietą - kiedy zmarła w 1902 roku, był on jednym ze zgłaszających zgon.

Jan Rzepa spłodził 8 dzieci, ale do dorosłości dożyły tylko niektóre. Tak właściwie pewność mamy tylko co do naszej prababci Otylii (w dzieciństwie zwanej Natalią), rocznik 1902 i jej starszego brata Jana (ur. 1895, zm 1981). Najmłodszy potomek Jana, Władysław Rzepa, urodził się w czerwcu 1905 roku, gdy Jan miał około 42 lata. Rok 1905 nie był niestety szczęśliwy dla rodziny Rzepów - późnym latem (sierpień/wrzesień) zmarły wtedy ośmioletnia Marianna i sześcioletnia Karolina. Być może na coś zachorowały.

Jan Rzepa był katolikiem, ale w czasach, kiedy mieszkał w Stopnicy i okolicach, przeważała tam ludność żydowska - według spisu z 1909 roku, Żydzi stanowili aż ok. 77% wszystkich mieszkańców Stopnicy. Nie wiemy, czym konkretnie zajmował się Jan - w metrykach wpisywano mu po prostu "chłop".

W 1914 roku wybuchła I wojna światowa - Jan miał wtedy około 51 lat. W trakcie wojny przez Stopnice przebiegał front. Nie wiemy, co działo się wówczas z rodziną Rzepów, czy gdzieś wyjechali, a jeśli tak, to dokąd. Miasteczko było okupowane przez Austriaków. Po wojnie polskie władze założyły w Stopnicy szkołę średnią (gimnazjum), z siedzibą w stopnickim zamku.

W 1922 roku zmarł syn Jana, Władysław. Obecnie jest pochowany w jednym grobie z rodzicami. W internecie znaleźliśmy zdjęcie ich nagrobka z cmentarza w Stopnicy. Wynika z niego, że Jan Rzepa zmarł w 1928 roku, w wieku około 65 lat. Jego żona Marianna przeżyła go o 11 lat.

Plebanówka - Gabriel Panczyszyn i Onufry Zabłuda

Jedni z naszych pra...dziadków to para Ignacy Niedźwiedź i Katarzyna (raz zwana Panków, raz Zabłuda) z Plebanówki. Mieli oni co najmniej 4 dzieci. W ich aktach chrztu raz wpisywano Katarzynie za ojca Gabriela (lub Grzegorza) Panków / Pańczyszyn, a raz Onufrego (Onyszkę) Zabłudę (imię matki to niezmiennie Marianna). W internecie nie ma ksiąg z Plebanówki za lata 1800-1815, więc poniższe wydedukowaliśmy na podstawie późniejszych zapisów oraz skorowidzu urodzeń i małżeństw, do którego mieliśmy dostęp poprzez mormońskie Centrum Historii Rodziny we Wrocławiu.

Gabriel (Hawryło) czy też Grzegorz Panków vel Pańczyszyn ożenił się w roku 1799 (skorowidz, chyba że zaznaczono inaczej). W 1800 urodziła się Katarzyna Pańczyszyn, w 1803 - Urszula, a w 1806 - Anna. Zakładamy, że gdzieś przed 1812 lub 1813 rokiem Gabriel zmarł.

W 1812 roku ożenił się Onufry Zabłuda, a w 1813 urodziła się Marianna Zabłudowa.

W styczniu 1819 siedemnastoletnia (sic!) Katarzyna de patre Zabłotowny żeni się z Ignacym Niedźwiedziem. Świadkami są Kacper Mikulski i Sebastian Mikuś. (akt ślubu).

W 1821 rodzi się syn Anny od Onyszka Zabłudy  i Wojciecha Strykowskiego imieniem Józef. Chrzestnymi byli Paweł Machalski i Marianna Malinowska (akt chrztu). Nie znaleźliśmy ślubu Anny i Wojciecha w skorowidzu dla Plebanówki. Być może to nie "nasza" Anna z 1806, bo miałaby dopiero 14 lat. Może Onufry miał przed 1812 inną żonę i dzieci.

Także w 1821 rodzi się syn Katarzyny, Kazimierz Niedźwiedź. Dziadek: Hawryło Pańków. Chrzestni: Ignacy Maruszewski i Zofia Turańska/Turzańska (może chodzić o Zofię Poniatyszyn, żonę Marcina Turzańskiego). (akt chrztu)

W lutym 1822 rodzi się Agata Niedźwiedź, córka Katarzyny i Ignacego. Dziadek - Onufry Zabłuda. Chrzestni: Kacper Mikulski i Zofia Turańska/Turzańska. (akt chrztu)

W listopadzie 1822 za mąż wychodzi dziewiętnastoletnia Urszula, córka Pańczyszynego Hawryła i Marianny. Pan młody - Wojciech Mikulski. Świadkowie: Jan Osadczuk i Jan Malinowski. (akt ślubu).

Dnia 11 maja 1825 rodzi się Katarzyna Niedźwiedź (nasza pra...babcia). Dziadek: Gabriel Pańków. Chrzestni: Kacper Mikulski i Zofia Turańska/Turzańska. (akt chrztu)

28 czerwca 1825 rodzi się Jan Strykowski, syn Wojciecha i Anny, córki Onufrego Zabłudy. Chrzestni: Łukasz Zygmunt i Jadwiga Machalska. (akt chrztu)

W listopadzie 1825 ślub bierze dziewiętnastoletnia panna (sic!) Anna od Hrycyszynego Gabriela, małżonek to Michał Maślanka. Świadkowie: Grzegorz Kozak i Błażej Gajewski. (akt ślubu).

W marcu 1828 umiera tygodniowy Józef Niedźwiedź, syn Ignacego i Katarzyny Zabłudowej. (akt zgonu)

W 1830 umiera Ignacy Niedźwiedź. Wdowa Katarzyna wychodzi za mąż w 1831 za Michała Wąsowicza. Niestety już w 1833 Katarzyna też umiera (według aktu zgonu jej rodzice to Onufry Zabłuda i Marianna).

W 1839 umiera Marianna, córka Mikołaja Gajowskiego i wdowa po Onufrym (akt zgonu). Nie wiemy kiedy zmarł Onufry.

Podsumowując, Gabriel Panków miał 3 córki, które osierocił dość młodo. Do ślubu itp. prowadził je ojczym Onufry Zabłuda. W dokumentach kościelnych ich dane wpisywano na przemian, jak komu się przypomniało.